Tadidiko tsara tamin'io andro io. Mazava kokoa, maraina be. Izaho, araka ny mahazatra, dia mihetsiketsika manodidina ny trano. Nijery tao anaty kitapo - foana. Tompoko, inona no tokony hataoko? Tsy misy sakafo ao an-trano, ary nampanantena izy ireo fa handoa vola fotsiny mandritra ny herinandro.
Ny lehilahy amin'ny akanjo sy lobaka fotsy dia eo anoloan'ny fitaratra. Ao an-tanana - ny fanomezako, tavoahangy rano fisotro.
- Kirill, - ny feo mihorakoraka mivandravandra, - tsy manam-bola mihitsy aho. Tsy homenao? Aza mijery ny fisaintsainanao manokana amin'ny fitaratra.
- Mitongilana i Cyril:
- Tsy misy vola? Mitandrema ...
Tamin'izany fotoana izany, ny fiainam-pianakaviako dia nipongatra toy ny piozila iray tsy nampoizina, ary nilaza zavatra hafa aho:
"Tsy hanatona ahy toy ny vady ianao." Na oviana na oviana.
Ary na dia izany aza dia ampy ho an'i Kirill, mamihina ahy, hilaza hoe: "Sunny, mampisambo-bola any amin'ny mpifanolo-bodirindrina, ary koa perejmu dia homeko, aza manahy". Saingy tsy niteny izy hoe ...
Ny tenany ihany no tokony homena tsiny. Ampiako io, efa zatra ny faharetana aho. Nampianatra anao aho mba tsy hanahy momba na inona na inona. Na ny fianakavian'i Kirill aza tsy voatery hotazonina. Nahoana? Misy vehivavy mamboly hatramin'ny maraina ka hatramin'ny alina, toy ny soavaly mena, ary tsy mitaky na inona na inona ho setrin'izany. Fa nahoana?
Hoy ny raim-pianakaviana tamin'ny fitiavana: "Mahery loatra ianao, mampiditra ahy." Angamba, marina izy - Niezaka foana aho nitarika ny dingana. Ilaina ny miezaka ny ho tonga malemy, angamba, dia hiezaka izy ho lasa matanjaka. Ary mora kokoa tamiko ny nanao ny zavatra rehetra.
Ny tenany ... Ny teny voalohany ao amin'ny fiainana. Nibitsika ny palitao i Neny, nanosika ny tanany aho ary niteny hoe: "Mama!" Hatramin'izay, efa-polo taona mahery no lasa. Tamin'io maraina nahatsiravina io, rehefa avy nihaino ny torohevitry ny vadiko aho, dia nankany amin'ny fitaratra aho ary nanomboka. Nahita vehivavy tsy mahazatra aho - reraka, tsy sambatra, tsy tiana, nanolo-tena tamin'ny lehilahy iray izay tsy liana ela.
.. Andriamanitra, tena tsara tarehy izy tamin'ny fahatanorany! Crazy! Mazava ho azy, tsy misy dikany izany. Saingy ankehitriny, azoko tsara izany. Ary avy eo ... voahodidina tarehy tsara tarehy hatramin'ny fahakeliko aho. Mom, Dada. Ry renibe, raibe. Noho izany dia nino aho fa ny lehilahy, vadiko, dia tsy maintsy tsy azo antoka. Ao amin'ny fitiavan'i Rudenko mpilalao sarimihetsika, dia nanjary nahomby ny biôgrafia, ary nanan-java-bady izy nandritra ny androm-piainany - manan-janaka lahy manan-tsaina izy ary manan-tsaina.
Fitiavana avy eo nahavita ny GITIS: manga maso, malefaka, miaraka amina lamosina lava be. Ny fihomehezana - aza miady amiko. Amin'ny ankapobeny, ny fiainana dia tsara ary miaina tsara! Ary eto - Cyril. Nianatra tamin'ny taona voalohany izy, niditra tao amin'ny teatra taorian'ny nahazoany diplaoma tao amin'ny Faculty of Mechanics ao amin'ny Oniversiten'i Moskoa. Miakanjo amin'ny fanjaitra mandrakariva, mamofona fofona lafarinina lafo vidy. Eny, ary miaraka amin'ny "pasta" - hoy izy ireo, nanambady izy ary ny zanany vavy mihitsy aza. Ny zazavavy dia tsy nanome làlana. Dia nihazakazaka nanaraka Azy izy, ka nanaraka ahy. Namboly voninkazo ny voninkazo, nody an-trano tamin'ny taxi. Nanahy ny mpankafy rehetra izy. Inona koa no ilana ankizivavy roa-polo taona? Mandehana amim-pitiavana, mazava ho azy.
Rehefa nihaona izahay, dia nanolo-kevitra ny hitarika i Cyril.
Hoy aho hoe: "Aza, lavitra loatra, any Izmaylovo." Ary nihomehy izy ary nilaza fa ankehitriny izy no mitarika, satria miaina ao Izmailovo koa izy. Nipoitra avy tamin'ny tranoko hatramin'ny folo minitra. Ary nianatra tao amin'ny sekoly matematika izy, izay teo akaikin'ny tranoko. Izaho dia nandeha tany amin'ny metro isan'andro. Saingy nandositra ny trano aho folo na valo, satria nianatra tany amin'ny sekoly manokana manokana tao Arbat Street aho. Ary niseho taty aoriana izy. Nandeha teny an-dàlambe nandritra ny folo taona izahay miaraka amin'ny antsasak'adiny!
Tamin'ny voalohany i Cyril dia nahita ny fitiavana taorian'ny kilasy tao amin'ny institiota, avy eo - taorian'ny fampisehoana: taorian'ny nahavitan'ny GITIS, nanao ny diany i Goncharov, dia nahazo azy tany amin'ny Theater Mayakovsky aho. Mpilalao sarimihetsika maro tao amin'ny kianjantsika no nifankahalala tamin'i Cyril, eny fa na dia nitsambikina teny an-dàlana aza mba hahitana raha tonga ho ahy izy, ary, mazava ho azy, nialona.
"Tsy nahitam-bokatra ny vanim-potoan'ny siramamy-bouquet": taorian'ny enim-bolana aho dia bevohoka. Tsy nisalasala mihitsy aho hoe hanambady. Ny vadiko no tsara indrindra. Ary ny fianakaviana, na dia teo aza ny teo aloha izay tsy nahavita niara-niaina tamin'i Taratuta efa ho folo taona. Raha vao nilainy ny fanampiana ara-dalàna. Nahatsiaro an'i Lyova izy. Mpisolovava izy, ary niasa tao amin'ny Vnesheconombank. Ary nihaona izy ireo. Nanampy i Taratuta. Tamin'ny fankasitrahana, nandamina ny lanonana fisakafoanana ny reniko. Dia nifankahita tamin'ny fomba vaovao izy ireo. Nanomboka ny daty. Naharitra roa taona teo ho eo izany. I Lyova, na dia nitsidika an-dreniny aza, dia nizara fatratra be dia be: "Mama, mety ho papule ve ianao? Ary miaraka amin'ireo ankizy ao an-trano aho. " Marina, mendri-piderana amin'ny voalohany - manana zanakalahy izy, angamba tsy tiany raha miantso ny "papules" raim-pianakaviana aho. Saingy hoy i Neny: "Miteny i Lyova eny am-piasana fa manana zanaka roa izy - Sergei sy ianao." Sergei Taratuta koa dia mpilalao sarimihetsika sy poety malaza.
Nisaraka ny ray aman-dreniko tamin'izy sivy taona. Nanambady fanintelony ny reniko fanindroany. Valo amby efapolo izy, Lev Semenovich Taratute-dimampolo amby telopolo. Fantatra tamin'ny tanora izy ireo. Indray mandeha i Lyudmila Fetisova, ilay mpilalao sarimihetsika, niasa tao amin'ny Tafika Sovietika Sovietika, niaraka tamin'i Irina Soldatova zokiko vavy. I Irina dia naman'i Lyova sy Lyusya. Mpivady mahagaga. Ary ny reniko, nijery azy ireo isan-taona, nahita ny fahalemem-panahy izay nifandraisany tamin'ny tsirairay, na dia kely loatra aza ny fitiavany amin'ny maha-tokana azy. Ary tampoka teo amin'ny faha-enina amby telopolo taona dia maty tamin'ny lozobe goavana i Lusya. Mijanona ho mpitondratena i Lyova, ny iray mitondra ny zanak'i Seryozha. Nihaona tamin'ny raiko ny reniko nandritra ny fotoana niasany, nanambady izy ireo, niteraka ahy ary nisaraka tamiko.
Selili izy ireo - tsy nosoratana izy ireo. Nanolo-kevitra i Levushka, saingy nosamborin'ny renin'i Luce ny reniko. Ary indray andro izy manonofy nofinofy: toy ny hoe avy any Luce goavambe goavana, manatona azy ireo miaraka amin'i Lyova, manolo-tanana ary mitsiky, miverina. Nitsangana ny reniko ka nahatsapa fa nitahy io fanambadiana io i Lusia. Mbola misy tranga iray hafa. Raha vantany vao tonga tao amin'ny Theater of the Army Sovietro ny reniko sy i Levushka. Nahita izany izahay tao amin'ny efitranom-bahiny. Avy eo dia nipoitra ny efitra fisakafoana roa sy iray tapitrisa ary samy nanana mpifanolo-bodirindrina roa izy ireo: ny 40 taona sy efa-polo. Avy eo dia nahatsapa izy ireo fa ny lahatra dia miteny amin'izy ireo hoe: manambadia ry zalahy! Ary tena faly aho!
Nanaiky avy hatrany i Lyova. Niantso talohan'ny fanambadiany i Papulya sy Levushka. Hitako ny fomba fiahiany ny reniko, ny fomba nipetrahan'ny reniko avy hatrany. Izahay dia mpinamana aminy. Izy, toa an'i Levushka, dia olona azo itokisana ary manana fahatsapana vazivazy tsy mety ritra. Izy ireo mihitsy aza no mitantana aretina amin'ny hatsikana. Ireo izay mahita ny reniko am-pelatanana dia miteny hoe: "Mandrosoa fa tsy dia hoe valo hety izy!" Mijery tsara i Neny, satria efa niaina niaraka tamin'ny malalany izy nandritra ny telopolo taona. Izy no ho azy - ny hazavana eo am-baravarankely. Ary ho azy mandraka androany - Dinochka, am-pitiavana ary am-pitiavana. Tena mendrika i Neny: Masina ho azy ny zavatra rehetra mikasika an'io lehilahy io. Mino izy fa ny zavatra manan-danja indrindra eo amin'ny fiainana dia ny zaza, ny ray aman-dreny ary ny vadiny. Nijery azy ireo foana aho ary nieritreritra hoe: Tiako ilay fianakaviana iray ihany!
Ary rehefa tsapako fa bevohoka aho, dia nanapa-kevitra aho fa tanteraka ilay nofy. Azoko antoka fa ho faly ihany koa i Cyril. Niteny taminy aho, ary izy ... tsy hita intsony. Feno irery aho, natahotra, te hanala zaza. Saingy nijanona ny reniko:
"Tsy ilaina ny maka fanahy!" Andao hamboly!
- Ary mba hiaina amin'ny inona?
"Izaho irery no natsanganao, ary hampitraka ny zanakao ny tongotrao!" Andao hanampy!
Tsy nandoa onitra ny raiko, tsy nahita asa maharitra izy. Eny, ary nahatsiaro kely ny reniko tamin'ny diany fampisehoana comedy tamin'izany fotoana izany. Indraindray dia misy kopia dimy tsy ampy mba hividianana siramamy iray, ary lanjao dimam-polo sy dimanjato aho. Nanao akanjo mahantra aho. Tao amin'ny sekoly manokana manokana frantsay, valo ambin'ny folo isan-jato no "midi" ankizy, nandeha tany ivelany ny ray aman-dreniny, tsy voatery nitafy ny akanjon'olon-kafa izy ireo, tahaka ny ahy. Fantatro àry fa tena nilaina izany. Saingy taorian'ny nanapahana ny fanapahan-kevitry ny handao ilay zaza dia lasa mora aho. Tsy misy ranomaso ao anaty ondana, tsy misy fijaliana.
Ary mora kokoa ny fitondrana vohoka noho ilay mpilalao sarimihetsika Love Rudenko, izay fantatry ny mpankafy rehetra momba azy ireo. Nandeha nitsidika an'i Yogoslavia, Boligaria, Leningrad aho. Nosoratany tamin'ny sarimihetsika roa - "Tsy niandry, tsy nahatsiaro" ary "Vasily Buslaev." Nandritra ny fotoana lava dia tsy nisy nahalala ny toe-javatra "mahaliana": nahatsapa ho tena tsara aho.
Avy any amin'ny hopitaly, ankoatra an'i Neny sy i Lyova, dia noraisin'ny namana akaiky indrindra an'i Katya sy ny vadiny Zhenya. Katya sy izaho dia nandany folo taona teo amin'ny birao iray ihany ary mpihaino mahery. Natao ho ray i Zhenya. Nyanechka - voninkazo sy valopy misy vola, ary nomeny valopy miaraka amin'ny zaza vao teraka izy: "Dada, miarahaba!" Nihira izy. Nariany ilay bodofotsy hoe: "Wow, ianao, ilay zanako kely!" Ary mihomehy izahay! Noho izany, nandao ny hopitaly aho, tsy nahatsapa ny toeran'ny vehivavy tokana amin'ny zaza iray. Nentin'izy ireo teo am-baravarankely aho, ary nilaina izy ireo ary niteny hoe: "Eny, nanatanteraka ny iraka nataonay izahay. Andao isika hizotra! "
Ary nanomboka: alina tsy mahita torimaso, manome sakafo, mandroa mandoa, mandehandeha. Ny fanomezan-dàlana dia dimy amby roapolo tapitrisa - amin'ny maha-reny tokan-tena. Tsy ampy ny vola, ary rehefa roa taona i Tolik dia tsy maintsy niasa tao amin'ny teatra aho. Ny zanako lahy dia nandao ny reniko, ny anabaviny - Aunt Galya na ny mpifanolo-bodirindrina. Tsy nilalao be aho, fa nomena karama feno halatra aho - nanome baiko i Goncharov. Nihatsara ny fiainana.
Maro, mazava ho azy, miombom-pihetseham-po: Fitiavana amin'ny ankizy - sarotra izany! Nisongadina aho hoe: "Maninona ianao no manenina ahy? Ry tanora, salama, oh-hoo! Ary mbola ho maro ny tantsaha eo amin'ny fiainana - misafidy ny hijaly! "Tena mahatsikaiky izao ny mahatsiaro ny fisainanao. Na izany aza, nandritra ireo taona maro ireo no nahatsapako ny "tirin'ny masoandro". Lasa tsy nanam-pitiavana aho ary tsy nanana fanantenana.
Indray mafana dia nandeha nitsidika ny teatra izahay. Olga Prokofieva dia vao teraka fotsiny. Te hilaza izany izahay, nividy vokatra teny an-tsena izahay. Ary tsy misy vodka ao amin'ny toeram-pivarotana, afa-tsy ao amin'ny trano fisakafoanana - lalàna lalovana ao amin'ny firenena! Avy eo dia nanapa-kevitra i Olga mba hisotro amin'ny fisotroan-dronono. Nipetraka izahay, nandidy ny lanjany, ary teo ambanin'ny latabatra dia nanipy vodka ho tavoahangy misy rano mineraly, izay nentiny niaraka tamin'izy ireo. Tampoka teo dia nisy lehilahy iray tonga ary niteny hoe:
"Ry zazavavy, fantatro ny anao." Kolya no anarako. Indray mandeha izy tao amin'ny "Mayakovka" niasa. Ary eto miaraka amin'ny antokon'olona iray amin'ny fizahantany. Angamba amin'ny hariva azontsika hiresahana?
Nihomehy izahay nihomehy:
"Inona ianao, ry zalahy, no manelingelina antsika amin'ny raharaha lehibe iray?" Tsy hitanao hoe inona, inona ny dingana manelingelina ?!
Nahatakatra ny zava-drehetra izy ary nihomehezo:
- Andraso amin'ny fitsidihana rano iray misy rano mineraly.
Amin'ny hariva dia mandondona ao amin'ny efitrano izy ireo.
Manokatra ny varavarana aho. Ao amin'ny làlana, Kolya, ary eo akaikiny - lehilahy mahafatifaty mahafinaritra. Maninjitra ny tànako aminy aho, dia milaza aminy aho. Ary dia nokapohina toy ny herinaratra izahay. Mitsangana mangina isika ary mifampijery. Ireo lehilahy dia nandeha manodidina anay, nanindry ny rantsany: "Tsy manelingelina anao ve izahay?"
Ilay bandy no solontenan'ilay antoko, nandany ny hariva manontolo izahay nihira azy niaraka tamin'ny gitara iray ho an'ny feo roa. Niala teo izy, nilaza ny isan'ny efitra tamin'ny molony. Tsapako fa hiara-hisakafo aminy aho amin'ny alina. Hoy aho tamin'i Ole: "miangavy anao aho! Omeo ahy ny sataninao fotsy! "Tena mahantra aho, matahotra ny hilaza. Ary ankehitriny, maka ny toeran'i Prokofieva aho ary mankafy azy tsara tarehy. Nankany amin'ny isa aho. Mangozohozo ny foko, mihozongozona ny tanako; Mandondòna aho. Mihidy ny varavarana - eo amin'ny tokonam-baravarana izy ao anaty kofehy manga mangamanga. Raha fehezina, tsy dia nankasitraka ny jeans ngeza ...
Avy eo dia niala teo am-pandriana izy ary naka sary avy tao anaty kitapony. Vehivavy tsara tarehy sy ankizy izy.
"Ity no fianakaviako, tsy handao azy ireo aho, azonao?"
I nodded.
"Tsy hiteny aminao aho." Ary tsy nitaky na inona na inona aho. Nanome ahy fahatsapana mahery vaika ny Tompo - inona ny fahasamihafana dia mahatonga azy io haharitra hafiriana izany.
hoe:
- Hello, Fitiavana? Tonga soa! Mazava ho azy, tsy mahatsiaro ahy ianao, omaly dia niaraka taminao teny amin'ny metro aho. My name is Janos. Afaka mihaona ve isika?
Hoy aho hoe:
"Miala tsiny, tsy azoko ny zavatra iray." Iza ianao?
Hitany fa afaka nahita ny anaran'ny teatra izy teo amin'ilay kianja fanaovana lalao, nandeha tany ary nahita ny sariko tao amin'ny trano fivoahana. Tsy dia niresaka firy izahay. Tsy nilaina izany. Rehefa lasa izy, dia nanao veloma azy fotsiny aho. Tsy nisy nanenina, tsy misy fanaintainana. Nifanaraka tamin'ny fifandraisana am-pahamendrehana aho ary nandefasanay ny fizarana ho azo antoka. Nisy lehilahy iray teo amin'ny fiainako - ary tsy hisy intsony.
Avy eo dia nihaona imbetsaka tany Moskoa izahay tamin'ny toe-javatra sasany. Nankany amiko niaraka tamin'ny vadiny aza izy. Ary tao amin'ny fampisehoana aho. Niditra tao amin'ny efitrano aho raha efa nihodina ny jiro. Tsy fantatro hoe ahoana no nahitany ahy. Ny goaika manontolo no nijery ny fitarihana ahy. Hoy izy avy eo: "Nihira ho anao aho."
Avy amin'ny fampisehoana dia nandeha fiara iray izahay. Ao amin'ny seza aoriana. Nihazona tanana izy ireo ary nangina. Tsy afaka niteny izy ireo, tsy irery izahay. Ary mbola nifampiresaka izy ireo tamin'ny alalan'ny tanana.
Ho ahy izy dia izy irery no. Tsy nahatsapa fihetseham-po toy izany mihitsy aho, na dia mihoatra ny indray mandeha aza ny fitiavana.
Nanaiky hanao fivoriana aho. Rehefa nahita azy aho, dia gaga aho - nijery 16 taona teo ho eo izy. Manontany aho hoe:
"Zatovolahy, firy taona ianao?"
"Nivy ambin'ny folo", hoy izy namaly.
"Izany koa izany." Ary izaho - ny roa amby roapolo, ary ny ankizy dia efa.
Nefa tsy natahotra azy izy. Ary toy izao ny tantaram-pitiavana toy izany, tsy nanantena akory. Nihaona nandritra ny herintaona isika, nametraka namana tamin'i Torychka izy, nanomboka nieritreritra momba ilay fampakaram-bady. Ny teatra manontolo dia efa nahafantatra fa manana an'i Janosh aho, nanontany hoe: "Rahoviana ianao no hanambady?" Nihaona tamiko izy taorian'ny fampisehoana. Nandehandeha tany amin'ny toeram-piasako tany amin'ny fiarako aho. Nasain'ny ray aman-dreniny tany amin'ny fety sakafo hariva aho. Nihevitra aho fa tiako ny reniny, saingy izy no nanakana ny fifandraisanay. Rehefa hitako fa manan-janaka aho. Nianatra tamin'ny MGIMO i Janosh, ary hoy izy: "Lyubochka, Janosh afaka manana hoavy mamirapiratra. Aza mandroba azy - Manan-jaza ianao. "
- Nahoana ianao no manohitra izany? Na izany na tsy izany, manana an'io koa ianao.
Dia namaly izy hoe:
"Izany no antony, izany no antony ..."
Ary hitako fa tsy ilaina ny miady. Hafoiko ny fiainany - hanimba ahy sy i Janos izy.
Niantso mafy aho, nandehandeha manodidina ny finday tao anaty faribolana, saingy nanasitrana ny fotoana. Nihamalaza tsikelikely aho. Ary Tol noho ny fisarahana io dia nahita ny rainy.
Raha vao niantso ny namantsika ankapobeny hoe:
- Manao veloma anao amin'i Cyril, te-hahita ilay zaza izy.
Eo am-panaovako ny alim-pandihizan'ny fanevatevana.
"Izany tokoa no izy!" Efa nandalo ny fotoana tsy misy hosotra sy tsy misy sasatra ny alina, ankehitriny dia afaka mahita ny zanakao koa ianao?
"Aza mientanentana!" Niova tanteraka izy, niaraka tamin'i Masha, ny zanany vavy avy amin'ny fanambadiana teo aloha, dia mifandray, manampy.
Izany angamba no nanosika ahy. Tsy afaka navotsotra mihitsy i Levushka nandritra ny folo taona noho ny fahatsiarovako. Tsy tiako ho toy izany ny zanako lahy. Mila ray ny ankizy. Indrindra ilay zazalahy: na dia tsy ny adihevitra rehetra aza dia mety hotsaraina amin'ny reniko.
Nihaona tamin'i Cyril izahay, niresaka izahay. Izaho, toy ny mahazatra, dia tezitra: tsara avokoa ny zava-drehetra amiko, miaina amim-pahagagana aho, mankasitraka ny vahoaka, angamba hanambady tsy ho ela aho. Ary mamerimberina hatrany izy: tiany ianao ary ankehitriny tiako izy. Mamelà ahy, hoy izy ireo, nanao izany noho ny fahatanorana, noho ny hadalana. Omeo zanako lahy farafaharatsiny mba hahita. Eny, mamaly aho, fa ray aman-dreny fotsiny ianao-tsy misy teny. Ary tampoka dia manjavona indray ianao, fa inona no azontsika atao? Tsy ilaina ny manisy ratsy ny zaza.
Andao hiaraka hiaraka amin'i Tolik avy amin'ny kamboty ririnina. Ny zanako dia efa-taona. Cyril sy Tolya dia nandray ny lamasinina nifanila. Mijery azy ireo aho: Tompo ô! Ary tampoka dia nanontany an'i Tolya hoe: "Dada, mbola manatona ahy ve ianao?" Ary tsy nisy nilaza taminy fa i Cyrille no rainy. Nanomboka nanamaivana ny foko. Tsapako fa noho ny zaza dia tokony hianjera eo amin'ny tendako aho. Momba ny tenako tamin'izany fotoana izany indrindra no nieritreretako. Fantatro fa nila izany ny zanako lahy. Ary ho avy aho ...
Na izany aza, mety tsy ho vitantsika izany raha tsy natao ho an'ny renin'i Cyril izany. Nanana kansera i Nina Pavlovna. Nanatona azy izahay ary nanolotra anay izy: "Ianao, Kirill, enim-bolana taty aoriana, dia manambady an'i Love. Ampanantenao aho! "Fantany fa maty izy ary enim-bolana dia misaona noho ny fahafatesan'ny havan-tiany. Noho izany dia nanapa-kevitra ny fanontaniana momba ny fanambadiana.
Na i Cyril (ny rafozan-dehilahy sy ny rafozambaviny), rehefa tsy nanam-bady izy ireo, dia nopotehina tanteraka. Nosintoniko ny tanan'akanjoko ary avelao ny zavatra napetraka. Tokony horavana ny trano, roapolo taona lasa izay, tsy nanamboatra izany izy ireo. Ny arofanina dia tsy nanidy ny fatana - natsangan'ny tapa-kazo iray tamin'ny tsora-kazo. Tao amin'ny trano fisakafoana kanto, izay tsy niaina - na bug sy antsa. Ilaina ny manamboatra lavaka mandritra ny fotoana maharitra. Nirotsaka ny vata fampangatsiahana. Nidina ny plastika teo amin'ny lohany.
Ny fitiavana dia nahazo ny saram-pitsangatsanganana, nandeha teny an-tsena, nividy tapakila, simenitra, kofehy, loko. Nanampy ilay mpanao hosodoko amin'ny lakaoly ny loko tapaka, ny loko sy ny penser hosodoko, ny kofehy. Ny rafozana ihany no nanangona ny tanany: "Tsara izany, fitiavana, mpanao asa tanana!"
Izany tokoa ilay lehilahy masina, izany no rafozan-tsinay, Kirill Grigorievich, fahatsiarovana mamirapiratra, maty vao haingana. Raha tsy natao ho azy dia mety tsy ho niara-niaina tamin'i Cyril izahay nandritra ny fotoana lava. Tian'ny Tale Jeneraly tsy nisy fahatsiarovana ary nanampy ahy be dia be. Matetika aho no tonga tara an-tranomaizina, ny vadiko dia efa nahita ny nofinofiny fahafolo, ary ny rafozandahiny dia niandry: "Tiavo ianao, inona no ho anao? Nokolokoloiko ny kapila tianao indrindra. "
Ary avy eo izy dia hividy voninkazo amin'ny anaran'ny andro, afenina eo amin'ny balcony, ary amin'ny maraina izy ireo dia efa eo amin'ny latabatra: "Fitiavana, avy amin'i Kirill izahay." Ary ny vola foana ho an'ny fanomezana ny androany dia hanome: "Mividy amiko ny zavatra ilainao."
Nalahelo mafy aho noho ny fahatsapany fahatsapana ho meloka teo anoloany, satria maty izy taoriana kelin'ny nifaranan'ny vadiko sy izaho. Efa ela ny rafi-pianakaviana no marary, saingy toa nieritreritra aho fa navelany handeha izy, raha tsy misy olona mihazona azy, tsy misy na inona na inona hampiray. Niala aho, nanomboka niara-niaina tamin'ny vehivavy iray hafa, i Tolya - niaraka tamin'ny sipany. Tsy nanahy momba ny olona izy.
Noho izany ny fiainam-pianakaviana dia nandalo teo amin'ny fahafatesana roa: rafozana sy rafozandahiny. Tena nahafinaritra ny olona. Nina Pavlovna no niandraikitra ny sampan-draharahan'ny polikin'ny ankizy. Nanomboka tamin'ny maraina ka hatramin'ny alina dia nitondrany ankizy izy, ary tsy nisy na inona na inona afa-tsy ny boaty misy zava-mahadomelina, ny karama sy ny tsy fahampiana. Ny rafozambaviny dia niasa nandritra ny androm-piainany tao amin'ny toeram-pikarohana fikarohana siantifika ho toy ny injeniera sivily, manara-maso ny ekipa goavana. Rehefa nisotro ronono izy dia nanampy ahy nanodidina ny trano, nividy sakafo, ary nahandro azy tanteraka. Tsy ny lehilahy no nanao izany, fa ny rafozam-bavy. Raha vao niresaka taminy izahay. Manontany aho hoe:
"Nahoana ianao no tsy tia an'i Cyrille?"
"Zanakalahy kely", hoy izy, "malala, rava ... Tokony hamela azy ianao."
Ankehitriny dia nitebiteby aho. Dia ho hendry kokoa - ny jiolahim-boto ho an'ny ara-toe-karena homerila. Nomeko fahafahana hanaporofo ny maha-lehilahy azy i Cyrille. Ho nitomany teo an-tsoroko aho, hoy izy ireo, raha tsy ianao, avy eo iza? Ary nalainy daholo ny tanako. Tsy nahatsapa ny filana hikarakara ny fianakaviana izy.
Tsy nisy jiro, tsy nifoha maraina, niarahany tamin'ny sakafo maraina, niasa tamin'i Tolash izy, nitondra azy ireo tany amin'ny zaridaina, ary avy eo tany an-tsekoly, nihazakazaka nankany amin'ny fivarotana, nisakafo antoandro ary nandeha nanatrika ny famerenana ilay kianja. Avy eo dia nandeha aho naka ny tranon-dry Tolya, nomena sakafo, nanolotra ny raibeko teo an-tsandriko ary nanidina teny an-tampon-doha. Niverina aho tamin'ny alina - ary tsy nahatsiaro ho reraka mihitsy. Sambatra, faly: tsara daholo ny zava-drehetra! Ny zanako dia nihalehibe tamin'ny rainy sy ny raibeny, ary ny tena zava-dehibe dia tsy nisy na inona na inona ho ahy. Kirill sy ny zanany dia nandany fotoana betsaka nanampiana ny lesona, ary nanana lohahevitra mahaliana sy fahalianana foana izy ireo. Nieritreritra aho indraindray: misaotra an'Andriamanitra fa bevohoka aho. Isaky ny hiteraka izy, dia mihozongozona ve?
Raha fehezina, ny anjara asan'ny vehivavy sambatra dia nanao zava-mahagaga aho. Cyril ampahibemaso ampihimamba, nanoroka ary nilaza fa tena tiany. Nialona ny namako. Tsy nisy mihitsy aza no niahiahy ahy tamin'io fiainana io. Cook aho, mpanadio, mpanamory fiarakodia, milina fanangonam-bola, fa tsy vehivavy, malalako, hany tokako, ilay tadiaviko. Tao amin'ny fiainam-pahasalamana, izaho sy ny vadiko dia ny hametraka izany tamim-pahalemena, fa tsy ny zava-drehetra, fa izaho aza nieritreritra izany avy amin'ny tenako. Taona efapolo taona dia takatrao ny maha-zava-dehibe ity lafiny iray amin'ny fifandraisana ity, ary ny tanora ihany no mikarakara azy, mba tsy hisy olona maheno na inona na inona amin'ny rindrina. Eny, ary tena reraka be aho.
Tsy mora ny fiainam-pianakaviana. Nialona ny namany aho, ary nilaza tamiko izy - hiasa: Tsy nampivoatra ny asany i Kirill. Angamba noho izany antony izany, angamba ho an'ny hafa, fa matetika izy no niampita ahy. Indray maka amin'ny ririnina, ireo namana ao aoriany, izay tsy lavorary, dia nasaina nankany amin'ny trano fandroana ho an'ny tanàna. Nitalaho aho hoe: "Aza mijanona an-trano!" Afahotra - dia hanjavona amin'izy ireo. Nihazakazaka nanaraka ny fiara izy ary niantso azy hoe "Cyril, miverena!" Saingy niala izy ... Dia nipetraka teo am-baravarankely aho, nitomany, nisotro valera. Miandrasa hatramin'ny maraina.